Traditioneel landingsnet

Houten greep

Al geruime tijd erger ik mij dood aan de troep die er word verkocht in de winkels. Zo had ik laatst een karpernet gekocht van een of andere merk en die was na 2 weken al kapot. De bussluiting die aan het spreidblok zit met een m10 bout was los gelaten. Dit was namelijk heel snel en goedkoop gelijmd.



Ik struin niet alleen aan de waterkant maar ook op het internet. Ik kwam op de site van traditionalfisherman en zag daar werkelijk hele mooi landingsnetten.

Ik had nog enkele oude zee stokken liggen die ze vroeger gebruikten. Deze zijn van zware glasvezel kwaliteit en bezet met henneptouw.


Het is even punniken en prutsen om ze te strippen want alles zit muur en muur vast. Dat was pas kwaliteit!
Na alles geschuurd en schoon gemaakt te hebben ben ik gaan kijken wat ik er mee wil en wat voor materialen ik wil gebruiken.

Messing steek bus

Ik zag op het internet verschillende glasvezel projecten en ik zag wel wat in die oude stokken van mij.

Ik zat eerst nog te twijfelen of ik de steel Jack Hilton bruin zou doen of gewoon laten zoals tie was na het schuren e.d.

Ik zag ook dat er mensen zijn die nog kunnen nettenboeten. Ik kan dat (nog) niet maar het ziet er uit als monniken werk dus laat ik het maar voor wat het is en plaats er een oud bruin 80 centimeter net op.


Ook het spreidblok is tijdelijk. Ik ben nog bezig met een traditionele spreidblok van hout. Maar dat volgt.

Op de rod dryer

Ik heb zelf van een oude ventilator een rod dryer gemaakt zodat de lak goed uit kan vloeien tijdens het rond draaien. De motor is perfect, deze draait ongeveer 4 a 5 rpm.

Het ziet er allemaal houtje touwtje uit maar het werkt en dat is het belangrijkste. Op het internet heb je professionele bind en draai tafels te koop staan voor vele honderden euro,s

Ik vind dat het wel leuk moet blijven en een beetje creatief zijn is ook altijd leuk.

Wikkelingen

Ik ben helemaal fan van oude stokken zoals Jack Hilton, Bruce&Walker en Hardy. Vroeger zag je deze kleuren vaak terug komen. Aangezien dit mijn eerste keer is dat ik een landingsnet (ver)bouw wil ik het simpel houden en leren van de fouten of dingen die anders konden gaan om in de toekomst een nog mooier product neer te zetten.

Op de steel heb ik d.m.v. een chinamarker mijn naam en datum van bouw vermeld, tevens heb ik het landingsnet de naam gegeven: Struiner No 1

Ook de armen van het net zijn gelakt, gewikkeld en gegraveerd.
Nu kan ik lekker old skool naar de waterkant.

Ik hoop er nog lang plezier van te hebben.
Het projectje is bijna klaar. Nog enkele kleine aanpassingen en hij kan mee op pad de polders in.